2024

2024 rok był cudny choć sporo czasu trzeba było poświęcić aby nauczyć czegoś więcej Tadzika :) 

Chyba przełomem i w mojej głowie i dla Tadzika było spuszczenie go ze smyczy na luz :) 

Najpierw tylko na górce, potem na osiedlu, a teraz wszędzie gdzie wg mnie jest ok  :) Oczywiście dbając o bezpieczeństwo jego i innych. Przykładem są dzieci za którymi Tadzik nie przepada, czy starsze Pani o lasce, wtedy łukiem wszystkich omijamy. 

To niesamowite jak inaczej ten spacer wygląda, Tadzik miał tylko dwa bunty ( tu ja się zachowałam źle, bo się zezłościłam i krzyczałam co spowodowało, że mnie olał i ominął, teraz nie krzyczę, jedynie podniosę głos i inaczej zaakcentuję jego imię i przychodzi ). 

Mam wrażenie, że to ja się tu więcej muszę nauczyć niż pies :) To jak kierowanie autem jak nie nacisnę gazu nie pojedziemy, ale jak będę pulsacyjnie naciskać gaz to będziemy kangurować co nie jest winą auta a kierowcy ;) 

Aczkolwiek zaczęłam dostrzegać, że zachowanie psów jest adekwatne do zachowania ich opiekunów do nich, że sam pies sam z siebie nie jest zły, agresywny, lękliwy to wynika z jakiejś interakcji z człowiekiem, nie zawsze konkretnie z opiekunem wszystko zależy od jego przeszłości. Ale też wiem, że sumienną pracą idzie wszystkiego go i siebie nauczyć, lub w hardcorowych sytuacjach nauczyć się z tym żyć i minimalizować pewne zachowania, unikać wyzwalaczy itd. 

Tadzik to inteligentna i mądra bestia :) Szybko się uczy i nie tylko kiedy nagrodą są smaczki :) 

można je zastąpić tarmoszeniem, miziankami czy szarpaniem szarpakiem :) 

Place zabaw zaczęliśmy traktować jako wielkie maty węchowe :) Tadzik siada i czeka a ja rozkładam w różnych miejscach smakulce i pada hasło szukaj :) mamy 100 % znaleziska :D 

Relacja z Tadzikiem nauczyła mnie, iż milczenie jest złotem, kiedy ktoś mi zwraca uwagę a ja uważam że to bezpodstawne i nie ma sensu ta rozmowa, nie odpowiadam, nie reaguje. 

Z tą panią mieliśmy do czynienia jak Tadzik do mnie przyjechał, bawiliśmy się na łące piłką a ów Pani do nas podeszła zwrócić uwagę abyśmy się nie bawili, bo jej pies też chce się bawić, a ona z nim się nie będzie bawić :D więc ja też mam się nie bawić :D na tyle ta treść była absurdalna, że mnie wtedy zamurowało :D a w wigilię ta sama Pani zwróciła uwagę, że Tadzik wpadł i wypadł z piaskownicy, że to miejsce jest dla dzieci nie dla psów, po czym po braku mojej reakcji powtórzyła to hasło kwitując na koniec że jestem nienormalna :D W tej piaskownicy więcej jest psów, kotów, szczurów niż samych dzieci. Co innego jakby on się tam bawił, ale wpadł w piasek ( bo Tadzik kocha taki plażowy piasek) i równie szybko co wpadł to i wypadł :) 

Tadzik ma nowego kumpla na osiedlu, Teodorka, który też przyjechał ze Zwierzęcego Zakątka to jeszcze szczeniak bo ma 6 miesięcy, Tadzik za szczeniakami nie przepada, i za którymś razem zaskoczyło :) Teodorek ma moc jakby biegał na paliwie lotniczym i jak to szczeniak prawie się nie męczy :) 

Tadziczek pięknie się zachował do Fifcia jak do nas przyjechał :) nie był natarczywy względem niego, to Fifi musiał się przekonać do Tadzika.

Lubimy chodzić na spacery ale umiemy też nic nie robić, usiąść na ławce i obserwować okolice, czy na kocyku na pikniku :) 

Nowe komendy już potrafimy jak daj łapę, połóż się i siad na odległość, wysypanie smaczków - zostań i biegiem do mnie omijając smaczki :) , hop na dwie i hop cały :) i dobrze reaguje na słowo NIE - głownie kogoś ominąć, nie podchodzić, nie biec. Mijanki psie rzadko kiedy się nie udają. 

Chciałabym nauczyć go choć nie bardzo wiem jak, żeby Tadzik nie jadł smaczków od innych osób. 

Nasi znajomi wiedzą, żeby mu nic nie dawać. Czasami jednak mijamy kogoś nowego i zamiast zapytać czy można dać , daje a różne rzeczy ludzie dają. Tak czy siak, nie podoba mi sie to i musze zasięgnąć języka jak to zrobić :) 

Lepiej rozumiem komunikację Tadzika i dzięki temu mogę prawidłowo zareagować. 

Tadzik jest prawie idealny :) naprawdę mega grzeczny i usłuchany piesek. Ciepły, przytulaśny, lizus :P potrafi moja mowę ciała czytać idealnie :) z kocia idzie mu gorzej :P